Kujtimet
76 vjet nga betimi zyrtar amerikan
Published
6 months agoon
By
Erez Ademi
Kongresi amerikan më 28 dhjetor të vitit 1945, miratoi betimin zyrtar përpara flamurit të Shteteve të Bashkuara.
Betimi, autori i të cilit nuk dihet me saktësi, u botua fillimisht në revistën “Youth’s Companion”, me rastin e ditës së Kolombit, më 12 tetor 1892.
Sot shumë mbledhje të karakterit civil hapen me recitimin e betimit. Gjithashtu, shumë shkolla në SHBA e fillojnë mësimin duke lexuar betimin.
Nxënësit ngrihen në këmbë dhe vënë dorën e djathtë mbi zemër: “Betohem përpara flamurit të SHBA-së dhe Republikës që ai përfaqëson – një vend nën Zotin, i pandarë, me liri dhe drejtësi për të gjithë”, thuhet në tekstin e betimit.
Fjalët “nën Zotin” iu shtuan tekstit të betimit në qershor të vitit 1954, me këmbënguljen e presidentit Dwight Eisenhower. Në një fjalim për Ditën e Flamurit 1954, ai shtjelloi ndjenjat e tij për pozitën e religjionit në jetën publike kur diskutoi se përse donte të përfshinte fjalët “nën Zotin” në tekstin e betimit.
“Në këtë mënyrë ne po ripohojmë transcendencën e besimi fetar në trashëgiminë dhe të ardhmen e Amerikës. Në këtë mënyrë ne do të forcojmë vazhdimisht ato armë shpirtërore që do të jenë përgjithmonë burimi më i fuqishëm i vendit tonë në paqe dhe luftë”, kishte thënë Eisenhower.
You may like
Kujtimet
Flamuri modern italian mbush 225 vjet
Published
6 months agoon
January 7, 2022By
Erez Ademi
Flamuri modern italian është përdorur për herë të parë më 7 janar të vitit 1797.
Flamuri i përbërë nga 3 shirita me gjerësi të barabartë vertikal, tre-ngjyrësh; të bardhë, të kuq e të gjelbër, ku e bardha përfaqëson Alpet e mbuluara me borë; ngjyra e gjelbër përfaqëson fushat dhe kodrat e vendit; e kuqja, gjakun e derdhur në luftërat italiane për pavarësi.
Një interpretim tjetër është se e gjelbra përfaqëson shpresën; e bardha besimin, dhe e kuqja dashurinë hyjnore.
Këto ngjyra, gjithashtu u referohen 3 virtyteve teologjike; besim, shpresë, bamirësi.

44 vjet nga vdekja e Charlie Chaplin
Më 25 dhjetor 1977 ka vdekur në Zvicër aktori, skenaristi, regjisori dhe producenti anglez Charlie Chaplin, një nga pionierët e kinemasë dhe një ndër artistët më të mëdhenj në historinë e filmit.
“Ai nuk ishte një yll Hollywood-i”, thotë ekspertja amerikane e Chaplin-it, Lisa Stein Haven, “sepse kur ai ishte një yll, Hollywood-i nuk ekzsitonte”
Mustaqe të zeza, kapelja, bastuni dhe të ecurit si rosak me këpucët e mëdha – karakteristika të Charlie Chaplin këto që nuk i harron askush. Ashtu si edhe në filmin e tij të parë, me të cilin korri sukses të madh „Fëmija“ (1921) „endacaku“ ndërthurte në figurën e tij, humorin e shakanë me dëshpërimin e melankolinë.
Lindur në vitin me 16 prill 1889 në Londër, ai ndërroi jetë në Zvicër në vitin 1977 – gjatë jetës ai përjetoi shumë suksese në kinematografi, por edhe shumë skandale. Charles Spencer Chaplin rridhte nga një familje e varfër dhe arriti të fitojë miliona në Hollywood. Filmi i tij “Etja për ar”(1925) tematizon pikërisht këtë kontradiktë: realiteti i trishtuar dhe ëndrra për ar e pasuri.
Shumica e veprave të Chaplin u krijuan në kohën e filmit pa zë. Për „Dritat e qytetit“ ai punoi në fazën e kalimit nga filmi pa zë në atë me zë. Por Chaplin nuk i preferonte filmat me zë. Ai e përdorte zërin me kursim dhe në mënyrë eksperimentuese. Filmat e tij dëshmojnë se ai ka pasur të drejtë: Mimika, pantomimat, gjestet dhe shprehja – të gjitha funksionojnë edhe sot tek filmat e Chaplin.
Vetëm në filmat e tij të vjetër Chaplin luante karaktere të pakëndshëm. Shumë shpejt ai iu përkushtua roleve, që karakterizuan më pas filmat e tij: ky ishte njeriu i thjeshtë, që mbrohet ndaj padrejtësive të jetës. Në veprat e më vonshme si „Kohët moderne“ (1936) ai ushtron edhe një kritikë të thellë shoqërore – njeriu në ingranazhet e industrializimit.
Një vepër mjeshtërore e Chaplin është filmi “Diktatori i madh” (1940). Përpjekjes, që konsiderohej thuajse e pamundur për të satirizuar Hitlerin dhe nazistët – Chaplin ia doli me sukses. Më vonë Chaplin është shprehur, se po të kishte pasur dijeninë për kampet e përqendrimit ai nuk do ta kishte xhiruar filmin. E pavarësisht kësaj “Diktatori i madh” edhe sot është një film që ia vlen të shihet.
Në veprën e mëvonshme “Projektorët” Chaplin ka përpunuar edhe shumë prej përjetimeve të tij. Në të tematizohen ulje – ngjitjet e artistit. Premiera e filmit u shfaq në vitin 1952, në një kohë, kur Chaplin përçmohej në SHBA. Atë e akuzonin atje, se ishte i afërt me komunizmin. Chaplin, i cili ishte atë kohë në Angli, nuk u lejua të kthehej në SHBA.
Pas dhjetë vjetëve ndërprerjeje, Charlie Chaplin rivuri në skenë në Europë në 1967 filmin: “Kontesha e Hong-Kongut”. Ndonëse filmi me dy yjet e kinematografisë Sophia Loren dhe Marlon Brando pati aktorë të nivelit të lartë, ai nuk solli asnjë sukses komercial. Vitet e fundit të jetës Chaplin i kaloi në Zvicër. Vetëm një herë ai u kthye shkurt në SHBA.
As sot e kësaj dite nuk ka figurë tjetër në historinë e kinematografisë, që të jetë kaq e pranishme sa Charlie Chaplin. Qoftë në reklama, në qendra tregtare, në pllakata, në fotografi apo në internet – figura e endacakut me tiparet tipike të aktorit Charlie Chaplin haset kudo dhe në çdo kohë. Chaplin u ka mbijetuar kohërave – ndonëse periudha e tij si regjisor i përket një të shkuare të largët.
Edhe ata që nuk janë rritur me Charlie Chaplin dhe filmat e tij, e njohin endacakun. “Ai nuk ishte një yll Hollywood-i”, thotë ekspertja amerikane e Chaplin-it, Lisa Stein Haven, “sepse kur ai ishte një yll, Hollywood-i nuk ekzsitonte”. Edhe sot mund të thuash që: Charlie Chaplin është shumë më tepër se sa një aktor. Ai është një legjendë.
Kujtimet
23 vjet nga beteja e Llapashticës
Published
6 months agoon
December 24, 2021By
Erez Ademi
Sot mbushen 23 vjet nga Beteja e Llapashticës, betejë në të cilën ranë heroikisht 10 dëshmorë të Llapit.
Ishte 24 dhjetori i vitit 1998, kur filluan betejat e pareshtura në Zonën Operative të Llapit, ndërsa Llapashtica ishte shndërruar në një kala të pathyeshme për tre muaj radhazi.
Gjatë Betejës së Llapashticës, më 24 dhjetor 1998, nga radhët e UÇK-së ranë për të mos vdekur kurrë dëshmorët e kombit: Isa Havolli, Ismet Dërguti, Skender Zenjullahu, Miftar Zenjullahu, Lulzim Jashari, Bajram Murati, Avni Selmani, Fatmir Selmani, Remzi Demolli dhe Jetullah Kastrati.

Gabimet e prindërve me fëmijët të cilat shkatërrojnë vetëbesimin

Rreth 18 mijë raste aktive me Covid-19
